« Probatio » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 513a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/PROBATIO
PROBATIO, Novitiatus, seu certum tempus definitum quo monasticam vitam ambientes, ejusdem
experimenta subeunt, atque probationis elapso tempore, si idonei fuerint inventi, ad
professionem admittuntur, Probation, eadem notione Galli dicimus. Cæsar.
Heisterbac. lib. 1. cap. 10 :
Uno discedente, alter, cui nomen erat Gosuinus, importunitate sua, ut reciperetur, obtinuit, qui vix per sex hebdomadas in Probatione stetit.Occurrit rursum cap. 40. et lib. 2. cap. 2. Adde Capitul. Aquisg. cap. 34.
P. , 1766.
◊ Ad professionem monasticam
aliquando, sine hujusmodi probatione admittebatur, ut colligitur ex Charta Jauser. de
Medullione ann. 1223. in Hist. Ms. S. Andr. Avenion. fol. 45. r° : Promittens etiam me obedientiam et continentiam, quantum permiserit divina gratia, servaturam et habitum monachalem suscipio ; et quamdiu vixero, secundum regulam B. Benedicti vivere promitto, et tempori Probationis renuntio. Et ego Bermundus abbas prædictus professionem a te, Jauseranna, emissam recipio, et tibi monachalem habitum concedo.