« 3 procurare » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 519c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/PROCURARE3
3. PROCURARE, Procuratoris officium gerere. Charta ejusd. Ludovici Reg. ex Cod. MS. D.
Brunet fol. 113 :
Vicarii et judices... advocare, Procurare et patrocinari non vocentur in causis.Statuta Johannis Episc. Trecor. ann. 1372. apud Marten. tom. 4. Anecd. col. 1123 :
Mandamus officialibus nostris sub debito præstiti juramenti, ne aliquem advocatum ad Procurandum coram se admittant, nec notarium ad scribendum in curia,... quousque præstiterint juramenta.Statuta Cadubrii cap. 88 :
Sancimus quod cancellarius magnifici domini Capitanei non possit nec valeat Procurare, nec advocare pro aliquo contra aliquem de Cadubrio.