« »
 
[]« 6 procurare sententias » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 519c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/PROCURARE6
6. PROCURARE Sententias, f. pro Pronuntiare ; nisi sit pro Persequi, Gall. Poursuivre, alias Procurer. Stat. ann. 1409. tom. 9. Ordinat. reg. Franc. pag. 448. art. 6 :
Diebus Martis, Mercurii et Sabati, quibus non Procurabuntur sententiæ, visitabuntur processus in communi inter dominos et concludentur.
Lit. ann. 1387. tom. 7. earumd. Ordinat. pag. 169 :
Ceulz qui Procurent leurs privileges et causes.