« »
 
[]« Progalare » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 526c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/PROGALARE
PROGALARE, perperam fortassis pro Propagare. Stat. eccl. Leod. ann. 1360. tom. 2. Monum. sacr. antiq. pag. 450 :
Cum deceat ecclesiasticos Domini cum mansuetudine sollicitudo, ut vineam Domini Sabaoth decentius colere, illamque repulsis tribulis et vepribus, per quas divina posset offendi majestas, Progalare fructibus valeamus, etc.