« Proinosus » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 527c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/PROINOSUS
PROINOSUS, pro Pruinosus, facili mutatione, in Missali Goth. apud Mabill. Liturg. Gall. pag.
242 :
Hæc(apis)explorata temporum vice, cum canitiem Proinosa hyberna posuerint, etc.