« Prolocutorium » (par C. , 1678), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 528b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/PROLOCUTORIUM
PROLOCUTORIUM, Locus publicus in quo conventus publici, quos Parlamenta vocabant,
aguntur. Charta Petri Archiep. Panormitani ann. 1130. apud Rocchum Pirrum tom. 1. pag.
477 :
Porro convocatis a D. Duce Siciliæ et Calabriæ quam plurimis Episcopis, aliisque venerabilibus personis, quibusdam denique Baronibus, in Prolocutorio Panormitani Palatii determinato convenimus, etc.Vide Locutorium et Parlatorium.