« 2 promunctorium » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 530a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/PROMUNCTORIUM2
2. PROMUNCTORIUM, Sacrarium, locus in quo Reliquiæ asservantur. Meisterlini Hist. Rer. Noriberg.
apud Ludewig. tom. 8. Reliq. MSS. pag. 132 :
Postquam adductæ fuerunt Reliquiæ et... in noviter ædificatæ capellæ Promunctorio ostensæ, etc.Sed legendum opinor Promptuarium, ut in Gloss. Lat. Gr. restituit Vulcanius, ubi legitur Promuntorium, ταμεῖον.
P. , 1766.
◊ Pulpitum seu
ambonem interpretor, sic dictum, quia locus editus. Vide supra
Promontorium.