« »
 
[]« Prophanator » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 531c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/PROPHANATOR
PROPHANATOR, Infractor, violator. Charta ann. 1138 :
Si quis igitur inposterum hanc donationis sive institutionis [] nostræ paginam sciens Prophanator ejus in aliquo extiterit.