« »
 
[]« Propialtarius » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 532b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/PROPIALTARIUS
PROPIALTARIUS, quasi Proprius altari, id est, perpetuus, irrevocabilis, seu cum privilegiis altarium propriis. Charta Chilperici Reg. ann. circiter 720. apud Calmet. tom. 1. Hist. Lothar. inter Probat. col. 269 :
Pro mercedis nostræ augmento, vel pro reverentia ipsius sancti loci, a die præsente, jure Propialtario, sub emunitatis nomine, plena et integra gratia visi fuimus concessisse.
Pro Proprietario.