PROPRIARE 2, Glossarium mediae et infimae latinitatis, Du Cange et al.

« 2 propriare » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 534c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/PROPRIARE2

2. PROPRIARE, Præparare vel commodare. Stat. Universit. Aurel. ann. 1323. ex Cod. reg. 4223. A. fol. 35. r° :

Prohibemus ne quivis doctor, baccalarius, scolaris.... quomodocumque assensum seu munitiones armorum aut hominum Propriet seu Propriari faciat pro aliquo præmissorum ; nec..... passus injuriam etiam corporalem ad sumendi vindictam per vias pes aut silens, se audeat aliquatenus Propriare, salva deffensione proprii corporis, hospitii et bonorum.

In alio Stat. itidem super portatione armorum fol. 45. r°. legitur, Præparet seu Præparari faciat. Charta Gaufr. de Meduana pro eccl. SS. Serg. et Bacch. :

Officinas cum claustro quas ego facio, Propriatas invenient.

Ubi editum Præparatas tom. 2. Spicil. pag. 507.