« »
 
[]« Prosternari » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 540a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/PROSTERNARI
PROSTERNARI, In terram procumbere, procidere, Gall. se Prosterner. Usus Culturæ Cenoman. MSS. :
Feria ii. post suffragia sanctorum ad Laudes Prosternantur cuncti in terram, canentes hos duos psalmos :
Domine ne in furore, et Ad Dominum cum tribularer. Ad Primam dicantur hi duo psalmi : Beati quorum, et Levavi ; et sint omnes Prosternati. Prosterner, pro in terram projicere, dimittere, occurrit in Statuto Caroli IX. Reg. Franc. pro Hospitali S. Spiritus ann. 1566 :
Lesquels (parens) encore qu'ils soient riches et aisez, et qu'ils aient moïen de les nourrir (leurs enfans) et entretenir, neanmoins ils les Prosternent, abandonnent, etc.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Prosterni Super Formas, Ad eas procumbere et curvari. Bernardi Mon. in Ord. Cluniac. part. 2. cap. 30 :
Litania non dicitur, neque postquam Missa incipitur, fratres super formas Prosternuntur.
Vide Forma 13.