« »
 
[]« 2 prudens » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 549b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/PRUDENS2
2. PRUDENS, Cognitione præditus, intelligens. Vetus Irænei Interpres lib. 2. cap. 20. num. 5 :
Enthymesis enim separata ab Æone, ipsa postea formata a Christo, dehinc Prudens facta a Salvatore, etc.
Adde lib. 3. cap. 12. num. 12.