« Puerperium » (par C. , 1678), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 559a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/PUERPERIUM
PUERPERIUM, Partus, fœtus. Abdias Babylonic. lib. 3. Hist. Apost. pag. 37 :
Crede nunc Jesum Christum Filium Dei, et projice Puerperium : veruntamen mortuus egredietur, quod indigne concepisti. Hæc ut mulier credidit, egredientibus cunctis de cubiculo, projecit partum mortuum, et ab omnibus laboribus liberata est.Vox nota Suetonio.
P. , 1766.
◊ Nostris Puerpre,
eodem sensu. Lit. remiss. ann. 1378. in Reg. 113. Chartoph. reg. ch. 369 : Icelle Marguerite après son enfantement, fu agrevée de maladie et morut en gisant en Puerpre.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Puerperium, Os uteri, apud Burchardum Wormac. de Pœnit. lib. 19. fol. mihi 278. v° :
Fecisti quod quædam mulieres facere solent ? Tollunt piscem vivum, et mittunt eum in Puerperium suum, et tamdiu eum ibi tenent, donec mortuus fuerit, et decocto pisce vel assato, maritis suis ad comedendum tradunt, etc.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Puerperium quid sit in Ordinar. Eccles. Lexoviensis, exponitur ad diem Nativit. Domini :
Ante majus altare Puerperium ponitur, scilicet quædam touallia super coissinum et textus eburneus.
P. , 1766.
Puerperium, Puer generans, vel infra annos. Puerperium, partus cum puer nascitur primogenitus. Glossar. vet. ex Cod. reg. 7641.