PUGNA 1, Glossarium mediae et infimae latinitatis, Du Cange et al.

« 1 pugna » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 560a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/PUGNA1

1. PUGNA, Pugni ornamentum, Gallice Poignée. S. Audoenus in Vita S. Eligii apud Duchesnium tom. 1. pag. 629 :

Quotiens brachile aureum, Pugnamque auro gemmisque comptam sibi subripuit (Eligius) tantum ut miseris subveniret ?

Alii Pungam legunt. Vide in hac voce. Poingniau, eadem, ut videtur, notione, in Computo ann. 1237. ex Bibl. Regia :

Pro duabus paraturis ad albas, et fanons, et Poingniaus, viii. l. v. s.

PUGLOLIUM 2. PUGNA © École des chartes.

« 2 pugna » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 560a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/PUGNA2

2. PUGNA, f. pro Punga, a verbo pungere, instrumentum aliquod in acumen desinens, quo cappæ aliæque vestes clauduntur. Inventar. ornament. Eccl. S. Victoris Massil. :

Duas tunicas pontificales de samito rubeo et clauduntur Pugna, cum cordela viridi, cum acu argenteo.

1. PUGNA 3. PUGNA © École des chartes.

« 3 pugna » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 560a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/PUGNA3

3. PUGNA, Duellum, monomachia, seu judicium duelli. Lex Longobard. lib. 2. tit. 55 :

In quibus causis Pugna prohibeatur, vel fieri debeat.

Passim toto titulo. Roth. 164. sqq. Adde lib. 1. tit. 9. § 23. tit. 25. § 49. 51. lib. 2. tit. 35. § 5. Liutpr. 118. (6, 65.) 11. (2, 5.) 56. (6, 3.) Grim. 4. Capitula Ludovici Pii ann. 824. cap. 9 :

Quod si nulla pars alteri cesserit, jurent et Pugna probetur illorum testimonium.

Charta Widonis Imper. ann. 892 :

Sicque in omnibus rerum Ecclesiarum causis, quibuscumque legali disceptatione tantum exorata fuerit, ut Pugna aut testibus dirimatur,

apud Ughellum tom. 2. pag. 122. Charta ann. 1115. apud Murator. delle Antic. Estensi pag. 314 :

Dicendo quod prænominata capella cum omnibus prædictis rebus pertineret ad ecclesiam S. Justinæ de civitate Padua per cartulam unam,... et partem ecclesiæ S. Zachariæ eam disvestisse, et inde Pugnam velle se facere dicebant.

les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.

Punna, Eadem notione, in Notitia ann. 971. apud eumd. Murator. ibid. pag. 152 :

Tunc interrogati fuerunt, si hoc adprobare voleret per Punna, quod ipsa cartula falsam esset ; ipsi dixerunt, quod ita voleret. Tunc per judicum judicium dedit wadia jam dicto Martino per Punna clarisendum, qualiter ipsa cartula falsa esset. Et ipse Vivencius abvocatus eorum dedit wadia per Punna defendendum... Ideo ecce me paratum cum Evangelia, et scuto, et fuste, eadem Punna faciendum, qualiter ipsa cartula falsa esset.

Ubi observanda quæ ad duelli ritus hic spectant. Plura vide in v. Duellum. Poigneis, Pugneis, apud Poetas nostrates, pro pugna, conflictus, ictus. MS. :

Renouf vit le grand Poigneiz,

Et vit les grans abateiz.

Re Roman d'Athis MS. :

Là ot estrange Poigneis,

Et de hanches grant froisseis.

MS. :

Tant parfu grans les Pugneiz,

Et des lances li ferreiz.

Ibidem :

Et por fere ses Pugneiz

Avoit ses garnimens gerpiz.

les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.

Pugnarum Expurgatio, Duelli emenda seu mulcta, quæ domino debebatur. Diploma Friderici Ducis Austriæ ann. 1243. apud Ludewig. tom. 4. Reliq. MSS. pag. 226 :

Alias vero quascumque causas pecuniarias, sive prædiales, sive in personas, sive in damna, sive bannos, Pugnarum expurgationes, quaslibet obventiones, scilicet : losunge, ubervanch, gramlos, nocturnos dolos, haferban, in prædiis suis et personis officiales Ecclesiæ exequantur, ita ut actor semper forum rei exequatur.

Pugnare, Duello rem dirimere, in Legibus Burgund. tit. 45.

« Pungna » (par L. Favre, 1883–1887), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 572a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/PUNGNA

PUNGNA, pro Pugna, duellum. Vide in hac voce n. 3. Stat. Consul. Januens. ann. 1143. inter Mon. Hist. Patr. Taur. tom. II. col. 243 :

Si autem ille cui crimen opponitur, per bataliam se defendere noluerit, tamquam de homicidio palam facto penam sustineat. Si vero ille qui incriminatus fuerit mundus de ea Pungna exierit, ille qui crimen obiecit penam homicidii paciatur.

Fr.