« Pungna » (par L. , 1883–1887), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 572a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/PUNGNA
PUNGNA, pro Pugna, duellum. Vide in hac voce n. 3. Stat. Consul. Januens. ann.
1143. inter Mon. Hist. Patr. Taur. tom. II. col. 243 :
Si autem ille cui crimen opponitur, per bataliam se defendere noluerit, tamquam de homicidio palam facto penam sustineat. Si vero ille qui incriminatus fuerit mundus de ea Pungna exierit, ille qui crimen obiecit penam homicidii paciatur.