« »
 
PUGNETUS, PUGNETUS.
[]« Pugnetus » (par L. Favre, 1883–1887), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 560c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/PUGNETUS1
PUGNETUS, Gall. Poignet.
Solvi [] sartori qui fecit Pugnetos pro domino...
(Arch. Histor. de la Gironde. T. 22. p. 381.)
[]« Pugnetus » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 561a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/PUGNETUS2
PUGNETUS, Eodem intellectu, nostris Pugnet. Charta ann. 1262. in Chartul. Thenol. fol. 29. v° :
Quinque Pugnetos bladi annuos, etc.
Alia Ingelr. de Couciaco ann. 1209. ex Chartul. S. Vinc. Laudun. ch. 229 :
Quælibet mansura de Ruschemont unum galetum seminis ad mensuram Mallen. et unaquæque mansura de Sarteaus tres Pugnez ad eandem mensuram continebit.
Lit. remiss. ann. 1450. in Reg. 176. Chartoph. reg. ch. 780 :
Le suppliant dist à Icellui Jehan : Quant vous feistes mener la derreniere voitture de vos biens, vous ne laissates riens, sinon environ ung Pugnet de blé.
Aliæ ann. 1449. in Reg. 180. ch. 25 :
Le suppliant dist à Ponsart Tholomé qu'il lui paiast trois Pugnetz de blé et ung Pugnet de feves qu'il lui devoit.
Vide mox Pugnus 2.