« »
 
[]« 1 pugnus » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 561a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/PUGNUS1
1. PUGNUS. Cum Pugno habere, si mendum non est, forte idem sonat quod duello aliquid obtinere. Charta Henrici Comit. ann. 1312. apud Ludewig. tom. 1. Reliq. MSS. pag. 266 :
Nos Henricus.... vendidimus honorabili....... preposito et conventui Ecclesiæ Riechenbergensis...... unum mansum nostræ proprietatis..... quem olim Conradus cum Pugno habuit.
Forte nomen viri Conradus cum pugno.