PULAIA, Puleia, Pullaia, Pullaria, Pulleia, Voces ejusdem originis et notionis atque infra Pulia et Pulla 1. Seminarium, ni fallor, Gall. Pépiniere, vel Silva cædua, Gall. Taillis ; a verbo Pullulare. Charta Phil. V. ann. 1316. in Reg. 53. Chartoph. reg. ch. 107 :

Manerium nostrum de Cantiluppo, cum..... garennis, salicetis, Pulleis et nemoribus aliis, nec non.... de Busseria molendino, de prato et Pullaia ad ipsum pertinente, ....... cum jardinis et Pullariis, quarta parte molendini de Franchenel, cum Pulaia inter ipsum et prata existente.

Lib. nig. 2. S. Vulfran. Abbavil. fol. 39. v° :

Stephanus Bustengiers tres solidos de Puleia retro domum suam. Robertus de burgo Vimachi tres solidos de quadam Puleia.

Vide infra Pullum.