« »
 
[]« Punctator » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 570a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/PUNCTATOR
PUNCTATOR, Qui absentes a choro et officiis divinis punctis notat, Gall. Piqueur. Vita S. Bogumili tom. 2. Junii pag. 347 :
Punctatori deinde negotium dedit, eos qui abessent aut infra officium confabularentur...... connotandi.
Adde Concil. Hispan. tom. 4. pag. 339. Punctador, in Litteris Pii V. PP. ibidem pag. 119 :
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Punctuator, Eadem notione, in Statutis MSS. Capituli Audomar. :
Item circa parvum bursarium distributorem marellorum et Punctuatorem anniversariorum, etc.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Punctuarius, Eodem intellectu, in Epist. Clementis IV. PP. ann. 1267. apud Marten. tom. 2. Anecdot. col. 480.