« »
 
[]« 5 punctum » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 571a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/PUNCTUM5
5. PUNCTUM, Salarium, honorarium, quod iis tribuitur qui officiis ecclesiasticis intersunt ; sic dictum quod præsentes puncto notabantur. Statuta Eccl. Valent. inter Conc. Hispan. tom. 4. pag. 135 :
Quicumque clericus beneficiatus, vel substitutus non adfuerit Missæ majori, perdat Punctum omnium actuum et funeralium a meridie usque ad mediam noctem illius diei. Et quicumque non adfuerit Vesperis, similiter amittat Punctum omnium actuum et funeralium a media nocte usque ad meridiem diei sequentis. Et deputabitur in clero presbyter unus qui assistentes Missæ et Vesperis supradictis Puncto designet. Puncta
nuncupantur etiam salaria concessa a Principe primatibus advocatorum. De his vide Cujac. lib. 13. Observat. cap. 2.