« 6 punctum » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 571a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/PUNCTUM6
6. PUNCTUM, Globulus, Gall. Bouton. Statuta Milonis Episc. Aurel. ann. 1314. apud
Marten. tom. 7. Ampl. Collect. col. 1286 :
Statuimus quod quilibet sacerdos de cetero supertunicale clausum habeat, scilicet sine Punctis.Statuta Monast. S. Germ. Paris. inter Probat. ejusdem Hist. pag. 173 :
Vestes etiam inordinatas apertas cum Punctis penitus inhibemus.Statuta Monast. S. Claudii ann. 1448. pag. 38 :
Item, quod iidem Religiosi sine floccis aut regularibus cucullis cum Puncto competenter clausis per monasterium... non incedant.Occurrit rursum pag. 113.
P. , 1766.
◊ Vel potius Fibula, acus.
Vide supra Puncta 6.