« »
 
[]« Pundbrech » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 571c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/PUNDBRECH
PUNDBRECH, Infractura parci, in Legibus Henrici I. cap. 40. ubi habetur, quot modis illa fiat :
Si Pundbrech, id est fractura parci fiat, in Curia Regis plena wita sit, alibi 5. manc. Pundbrech fit pluribus modis, emissione, evocatione, receptione, excussione, etc.
An Tunbreche ? Confer cap. 37. ubi Mundbreche.