« »
 
[]« Pupillariter » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 573a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/PUPILLARITER
PUPILLARITER, Pupillari ratione, ut pupillo convenit. Testam. Johannis Dalphini ann. 1318. tom. 2. Hist. Dalph. pag. 172. col. 2 :
Substituendo eosdem invicem vulgariter, Pupillariter et compendiose, breviloce et fideicommissarie, per illum modum, videlicet per quem ad [] utilitatem liberorum superstitum, et heredum suorum melius valere poterit et debebit.