« »
 
[]« Pusillanimis » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 576c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/PUSILLANIMIS
PUSILLANIMIS. Gloss. Gr. Lat. : Ὀλίγωρος. Pusillanimis. Ὀλιγωρία, pusillanimitas, segnitia. Interdum Pusillanimis usurpatur pro, ad misericordiam motus. Vita S. Gudilæ Virg. cap. 3 :
Pro cujus incommodo, compassione et pietate Dei virgo Pusillanimis facta
: ubi Bollandus,
id est mota ad commiserationem
. Teutonicus Idiotismus, Weemoedich, quasi Ween-moedich, id est ἀρίδαϰρυς, ad lachrymas pronus ac Pusillanimis.
L. Henschel, 1840–1850.
Pusillianimis, occurrit in vet. vers. Bibliorum. Vide Maii Glossar. novum.