« »
 
[]« Pyratus » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 579c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/PYRATUS
PYRATUS, pro Pyrus, methaphorice occurrit in Richerii Chron. Senon. lib. 1. cap. 17 :
Et eos tonsuratos, non corde, sed habitu tantum monachavit, et talibus Pyratis locus ille redimitus non diu est gavisus.