QUADRIGARIUS, Glossarium mediae et infimae latinitatis, Du Cange et al.

« Quadrigarius » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 586b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/QUADRIGARIUS

QUADRIGARIUS. Auriga, Charretier, Præfatio ad libellum precum Marcellini et Faustini :

Omnes Quadrigarios et imperitam multitudinem pretio concitat, etc.

Arnobius lib. 2 : Pugiles, Quadrigarios, desultores, grallatores. Aurigas qui in circo quadrigas agitant, intelligit, ut et Tullius in Fragm. apud Asconium Pedianum. Glossæ Lat. Græc. : Quadrigarius, ἁρματηλάτης, ἱππηλάτης, ἡνίοχος, τετριππηλάτης. Adde Glossas Græco-Latinas. Pro auriga vulgari legitur in Litteris Vicarii Archiepiscopi Rotomag. ann. 1206. e Tabulario Calensi pag. 190. et passim in Ordinatione Hospitii S. Ludovici Regis Franc. ann. 1261. a nobis edita in Notis ad Joinvillam pag. 108.

les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.

◊ Eadem vox aliud, ut videtur, sonat in lege 1. Codicis de Excusat. Artific. (10,66) :

Architecti, medici, pictores, statuarii, marmorarii, lecticarii, seu arcarii, clavicarii, Quadrigarii, vel quadratarii, etc. Quadrigarios

hic intelligo fabricatores quadrigarum seu curruum, Gall. Charrons. Cujacius in hanc legem Glossas laudat, in quibus legitur : Quadrigarii, ἁρματόποιοι.