« »
 
[]« Quadrintelus » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 587a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/QUADRINTELUS
QUADRINTELUS, dimin. a Quadrellus, Telum minus. Lit. remiss. ann. 1415. in Reg. 169. Chartoph. reg. ch. 32 :
Supplicans vulneravit Johannem de Prato uno ictu de cuspide cum Quadrintelo sive lancea parva, in crura sive coxa sinistra.
Vide Quadrellus 1.