« »
 
[]« Quadriphonus » (par L. Henschel, 1840–1850), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 587a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/QUADRIPHONUS
QUADRIPHONUS, Forte qui quatuor membris constat.
Sunt autem qui dicunt triphonos aut Quadriphonos versus
, Virgil. Grammat. pag. 110. et 111 :
Gergissus... Quadriphonis persæpe usus est versibus, quorum uno tantum in principio posito exempli et ego gratia utar. Dicit enim :
Sol maximus mundi lucifer omnem acra illustrat pariter.