« »
 
[]« Querelatus » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 607a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/QUERELATUS
QUERELATUS,
Persona de qua ostenditur querimonia justiciario, ut super hoc exhibeat jus, prout debet,
in Codice Legum Norman. cap. 61. apud Ludewig. tom. 7. Reliq. MSS. pag. 263. Occurrit ibid. pag. 67. Vide Querulatus.