« »
 
[]« Quietim » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 609b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/QUIETIM
QUIETIM, Quiete, pacifice. Quietim possidere, in Charta Dagoberti Regis Franc. apud Mabillonium tom. 3. Analect. pag. 216.