« »
 
[]« Quinio » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 612b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/QUINIO
QUINIO, Johanni de Janua
dicitur a quinque, sicut quaternio a quatuor ; unde in Prologo Sophoniæ dicit Hieronymus : Hoc si verum est, Sophonias propheta Quinione, ut ita dicam, prophetico et gloriosa majorum suorum stirpe generatus est. Hæc dicit Hieronymus, quia Sophonias quintus numeratur in generatione sua, sed quia Quinio non est in frequenti usu ideo dicit Hieronymus : Ut ita dicam.
<cit>Tertull. de Anima cap. 6 :
Quinionem enixa filiorum.
Et cap. 46 :
Quinio voluminum.
</cit>
Glossæ Latino-Græc. et Græc. Lat. : Quinio, πεντάς.
Quinio, ex Hispan. Quinnon. Fori Alcaçonenses æræ 1267 :
Et qui furtaret, pectet pro uno novem, et habeat intentor duos Quiniones, et septem partes ad Episcopo.
Vide Quinternio.