QUINTA 1, Glossarium mediae et infimae latinitatis, Du Cange et al.

« 1 quinta » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 613b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/QUINTA1

1. QUINTA, Quintum milliare, Bannileuca, Gall. Quinte. Occurrunt crebro in Chartis Pictavensis Comitatus apud Beslium in Comitib. Pictav. hæc verba :

Situs in pago Pictavo, infra Quintam ipsius civitatis, in loco qui dicitur, etc.

pag. 223. 225. 361. 384. Quintum milliare appellatur pag. 361 :

Dux concessit Ecclesiam in honorem S. Petri, fundatam infra Quintum milliare ab urbe Pictava. Quinta leuca,

in Charta Ludovici VII. Regis Franc. ann. 1180 :

Ob remedium animæ nostræ et antecessorum nostrorum, et filii nostri Philippi Regis, omnes servos nostros et ancillas, quos Homines de corpore appellamus, quincunque sint Aurelianis, et in suburbiis, vicis, villulis ejus infra Quintam leucam existentibus..... ab omni servitutis jugo absolvimus. Les Quintes d'Angers,

in Jure municipali Andium art. 35 :

Quintes du Mans, etc.

de quibus Charta Joannis Regis Angliæ apud Gul. Prynneum in Libertatib. Ecclesiæ Anglic. tom. 3. pag. 35 :

Civitatem Cenomanensem possideat....... cum tota Quinta libere et pacifice. Quinta

civitatis Engolismensium in Tabul. S. Eparchii fol. 48. et alibi non semel. Vide Vitam Aldrici Episcopi Cenom. pag. 86. Acta Episcopor. Cenoman. pag. 110. 306*. 311.

les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.

◊ Quinta Andegaviæ rursum memoratur in Litteris Caroli Comitis Andegav. ann. 1253. apud D. Secousse tom. 4. Ordinat. Reg. pag. 633. Verum neque hæc Quinta, neque Cenomanensis, si Menagio credimus in Etymologiis Gallicanis, ita vocantur, quod quinque milliaribus circa civitatem constarent, sed quod quinque vicos complecterentur, qui jurisdictionis erant Præpositi civitatis, quemadmodum Septena Bituricensis ita dicebatur, ejusdem Menagii sententia, quod esset septem vicorum. Hanc sententiam ut probet, hunc ex Assisiis Andegavensibus Consuetudini Andegav. præmissis locum adducit :

La Ville et Quintes d'Angers, le dernier Samedi : lesquelles Quintes sont cinq ; Brain, la Haye-Joustain, la Membrole, S. George et la Ville.

Vide Choppinum in Consuet. Andegav. art. 35. et de Lauriere in Glossario Juris Gallici.

« 2 quinta » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 613c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/QUINTA2

2. QUINTA, Fructuum domino reddendorum a tenente pars quinta. Chronicon Farfense apud Muratorium tom. 2. part. 2. col. 542 :

Et pro solidis XII. concessit in Bacciano res ad Quintam reddendam et ibidem modios II.

Haud ignota fuit antiquis hæc obligationis species. Appianus de Bello civ. lib. 1. pag. 353 :

Sub vectigali annuorum fructuum, decimæ partis ex satis, Quintæ vero ex plantatis. Agri enim vectigales multas habent constitutiones. In quibusdam provinciis fructus partem constitutam præstant, alii Quintas, alii septimas.

Vide Burman. Dissertat. de Vectigal. cap. 2. supra Complantare, Quarto 7. et infra Quintum. Hispanis Quinta idem est quod nostris Ferme, metairie, Prædium rusticum.