« »
 
[]« Quintina » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 616a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/QUINTINA
QUINTINA. Isidorus lib. 17. Orig. cap. 7 :
Flores malorum (punicorum) a Græcis appellati sunt Quintinæ. Latini Caducum vocant.
Addit Johannes de Janua :
Quintana vel Quintina dicitur Quinta pars plateæ, qua carpentum progredi potest. Quintinæ etiam dicuntur flores malorum punicorum, et tunc Græcum est.
Martinio legendum videtur Quitini, cui n inseri potuerit. Vide Quintana 1.