« »
 
[]« Quoadunare sacramentum » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 6, col. 617c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/QUOADUNARE
QUOADUNARE Sacramentum, Una jurare seu sacramentum ab aliis præstitum ore proprio confirmare. Charta ann. 1316. inter Probat. tom. 2. Hist. Nem. pag. 23. col. 2 :
Deinde dicti consules... elegerunt et nominaverunt infrascriptos, quos sufficientiores et aptiores ad hoc dictæ universitatis esse dicebant ad Quoadunandum sacramentum prædictum per eos præstitum ;.... qui omnes dictum fidelitatis sacramentum præstiterunt sub hac forma : Nos prædicti omnes et singuli nominibus nostris propriis, prætactum præstamus juramentum, ut præfati consules civitatis et castri Nemausi superius præstiterunt.