RABIOLA, Glossarium mediae et infimae latinitatis, Du Cange et al.

« Rabiola » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 002c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/RABIOLA

RABIOLA. Epistola Yvonis Narbonensis de crudelitate Tartarorum, apud Matth. Paris ann. 1243 :

Cremonam tandem perveniens, oppidum in Forojulii celeberrimum, nobilissima Paterinorum bibi vina, Rabiolas, et ceratia, et alia illecebrosa comedens, etc.

Vide conjecturam Vossii, qui pro ribiolis, seu uvis crispis accipit.

les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.

◊ Lemovices napum seu raphanum vocant Rabiolam ; sed hanc inter ciborum delicias numerari non est verisimile.

P. Carpentier, 1766.

◊ Adde ex animadversionibus D. Falconet : forsan Radiolas legendum est in Matth. Paris, quæ olivæ sunt. Vide Isid. Origin. lib. 17. cap. 7. At si Rabiolas cum Vossio, quæ sunt uvæ crispæ, diminutivum est vocis Arabicæ Ribes, grossularia. Consule Menag. Orig. Ital. ad vocem Raviuoli et Orig. Daufin. voce Raviola.