RACANA 1, Glossarium mediae et infimae latinitatis, Du Cange et al.

« 1 racana » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 003b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/RACANA1

1. RACANA, Papiæ, Genus vestis, scilicet vestis lacera, panniculus, a Gr. ῥάϰος, ῥάϰη, vel ῥάχη, ducto, ut videtur, etymo. Gloss. Gr. MS. Regium cod. 930 : Ῥάϰϰος, διεῤῥωγὸς ἱμάτιον. Anonymus in Paraphras. Oraculorum Leonis Imper. :

Πένες, ϰεϰαρμένος, ϰαὶ ῥάϰια ἐνδεδυμένος.

Plura vide in Glossario mediæ Græcit. v. Ῥάϰος. Maxime Monachis tribuitur, qui vilioribus et detritis vestimentis uti solebant. Varie porro hæc vox scribitur : nam

Racana dicitur Gregorio M. lib. 9. Epist. 75. et Ennodio lib. 9. Epist. 17.

Rachana, eidem Gregorio lib. 12. Epist. 16. Anastasio Bibl. in versione Vitæ S. Joan. Eleemosynarii a Leontio scriptæ cap. 9. num. 52. qui et Rachanellam dixit cap. 6. num. 34.

Rachena, apud Fortunatum in Vita S. Radegundis cap. 44.

Rachina, apud S. Audoenum lib. 2. Vitæ S. Eligii cap. 37. in Regula Magistri cap. 81. apud Baudouiniam in Vita S. Radegundis cap. 4. etc. Vide Notas ad Cinnamum pag. 457. Papias MS. : Rachina, strata lectorum. Editus habet Rachana.