« »
 
[]« Rame » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 010c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/RAME
RAME, vox Italica, Æs, Æramen, unde origo. Tabularium Casauriense :
De bubus et vaccis, et de minutis animalibus, de ferro et Rame, etc. Corona una de Rame, cruce una de Rame, etc.
in Charta ann. 1284. apud Ughell. tom. 7. Ital. sacr. pag. 611.
Ramum, Eadem notione, apud Sanutum lib. 2. part. 2. cap. 6. et seq. Statuta criminalia Riperiæ cap. 220 :
Quilibet vendere volens ferrum et Ramum teneatur et debeat separatim ponderare [] ferrum a Ramo, et e converso, sub pœna amissionis dicti Rami cum dicto ferro.