« »
 
[]« Rarenter » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 017c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/RARENTER
RARENTER, Rare, raro, in eadem Amalthea. Occurrit in Vita S. Marculfi, tom. 1. Maii pag. 73. et apud nonnullos e veteribus Latinis. Vide Nonium cap. 2. num. 732.