« »
 
[]« Rarinantes » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 018a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/RARINANTES
RARINANTES. Paschasius in Epitaphio Walæ lib. 1. cap. 25 :
Licet interdum celsa in petra stans, Rarinantes quosque pueros suis ad litus hortabatur facetiis comminus venire.
Sic in MS. legi annotat Mabillonius sæc. 4. Benedict. pag. 485. viderique Paschasium alludere ad illud Virgilianum, facto ex duobus uno vocabulo :
Apparent Rari nantes in gurgite vasto.