RASTA, Milliare Germanicum, Raste. S. Hieronymus in Joëlem :

Unaquæque gens certa viarum spatia suis appellat nominibus. Nam et Latini mille passus vocant, et Galli leucas, Persæ parasangas, et Rascas universa Germania.

Vetus Agrimensor :

Milliarius et dimidius apud Gallos leuvam facit, habentem passus mille quingentos, duæ leuvæ sive milliarii tres apud Germanos unam Rastam efficiunt.

Beda de Numer. divisione :

Duæ leuvæ, seu milliaria tria Rastam faciunt.

Charta Dagoberti Regis apud Willel. Hedam, Coccium, et Henschenium de Tribus Dagobertis :

Leucas sex, quas homines loci illius siti dicunt Rastas tres esse.

Vetus Charta in Chronico Laurishamensi pag. 64 :

De qua in omnem partem quaquaversus pertinent ad eundem locum inter campum et silvam leugæ duæ, id est Rasta una.

Adam Bremensis cap. 19 :

Qui locus ab Episcopatu Ferdensi positus, ab Hammaburg nisi tribus disparatur Rastis.

Adde Leonem III. PP. Epist. 2. ad Carolum M. Thwroczium in Chron. Hungar. part. 1. cap. 11. Charta Ludovici II. Regis apud Mabillonium tom. 5. Vitar. SS. Ordinis S. Benedicti pag. 526. Vitam S. Guntheri tom. 8. earumdem Vitarum pag. 476. num. 3. unde emendari debet locus Annalium Benedict. tom. 4. pag. 202. num. 7. ubi Resta pro Rasta perperam editum est, etc. Vide Vossium de Vitiis serm. pag. 262. ubi de etymo hujus vocis. Saxon. Rasta, Franc. Resti, Quies, requies. Vide Schmeller. Glossar. Saxon. in hac voce et Graff. Thesaur. Ling. Franc. tom. 2. col. 551.