« »
 
[]« 1 rastellum » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 021c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/RASTELLUM1
1. RASTELLUMet furca, quibus tenentes domini fenum colligere debent, memorantur in Charta ann. 1193. ex Archivo Monasterii S. Urbani in Campania. Vide Furca 3.
P. Carpentier, 1766.
Rastrum, Ital. Rastrello ; nostris Rastelin, quod rastello colligitur. Charta Phil. Pulch. ann. 1308. in Lib. rub. Cam. Comput. Paris. fol. 339. r°. col. 1 :
Derechief quatre arpenz de prez, rabatu ce que les hommes ont accoustumé à avoir pour le fains faner, tasser et charier, sans Rastelin que nuls y puist clamer, etc.