REAGGRAVARE, Glossarium mediae et infimae latinitatis, Du Cange et al.

« Reaggravare » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 033c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/REAGGRAVARE

REAGGRAVARE, Vox fori ecclesiastici, Gall. Reaggraver, Censuras vel pœnas ecclesiasticas augere.

P. Carpentier, 1766.

◊ Transact. ann. 1501. ex sched. Pr. de Mazaugues :

Se posse et debere citari, moneri, excommunicari, Reagravari, et a participatione Christi fidelium separari, etc.

les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.

Reaggravatio, Gallis Reaggrave, quibusdam Reaggravation. Ultima monitio seu excommunicationis denuntiatio, sententia, in Statutis Ecclesiæ Æduensis apud Marten. tom. 4. Anecd. col. 476. et alibi.

les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.

Reaggravatus, Is in quem Reaggravatio lata est, in aliis ejusdem Ecclesiæ Statutis anno 1468. apud eumd. Marten. laudato tom. col. 516. in Statutis Bertrandi de Turre Episc. Tull. ann. 1359. apud Baluzium tom. 2. Histor. Arvern. pag. 862. et alibi.