« »
 
[]« Reaptare » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 034c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/REAPTARE
REAPTARE, Reficere, reparare. Vita B. Augustini Novelli, tom. 4. Maii pag. 621 :
Cœpit caput pueri Reaptare, quasi esset cera.
Bartholomæi Scribæ Annales Genuens. ad ann. 1242. apud Murator. tom. 6. col. 500 :
Fecit ibi galeas fractas Reaptare.
Chronicon Andreæ Danduli apud eumd. Murator. tom. 12. col. 463 :
Ipso quoque die galeis omnibus Reaptatis, etc.
Statuta Vercell. lib. 1. fol. 16. v° :
Refectio fieri debeat per octo dies, postquam eis per Potestatem fuerit denunciatum, ut ipsos pontes debeant Reaptari.
Rursum occurrit fol. 20. v°.