« »
 
[]« 1 reatus » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 035a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/REATUS1
1. REATUS, Lineis distinctus, Gall. Rayé. Statuta Ecclesiæ Anic. a Clemente IV. PP. condita ann. 1267. apud Marten. tom. 2. Anecdot. col. 485. num. liv. :
Item, caligis rubeis maxime tempore Paschali pannis de serico transgularis seu Reatis a modo non utantur.