« Rebellus » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 036a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/REBELLUS
REBELLUS, seu Rebelli, pro Rebelles, in Codice MS. Guelferb.
scribi annotat Eccardus in suis ad Pactum legis Salicæ observationibus pag. 179. eodem
modo, quo Italicum Rebello, et Gallicum Rebelle formata sunt.