« »
 
[]« Reccus » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 039b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/RECCUS
RECCUS, Rechus, Recus, Fluvii ramus, alveus, rivus, canalis. Libert. Stagelli ann. 1331. in Reg. 69. Chartoph. reg. ch. 174 :
Possent facere alveum seu Rechum ad deducendum dictam aquam... Pro qua quidem aqua sive usu ejusdem ducenda per alveum, alveos, Rechum seu Rechos usque ad castrum de Stagello,... ad rigandum suas possessiones, terras.... Possint reficere.... meatus, Recos, aquæductus et transductus.
Charta ann. 1394. in Reg. 149. ch. 78 :
Necessario oportet dictas fustas vehi usque ad Reccum de Amacio, principalem matricem fluminis ejusdem ;.... et fustæ sive vasa prædicta ibidem in dicto Recho de Amacio sunt et semper fuerunt inmagno periculo.
Charta ann. 1262. inter Probat. tom. 3. Hist. Occit. col. 554 :
Et inde sicut includit via fontis de Tricot, et descendit Recum de Sellano, usque ad fontem Caroli magni, etc.
Lit. remiss. ann. 1419. in Reg. 169. ch. 226 :
Lupetus de Algueta in quodam Reco supra quemdam molendinum, etc.