« »
 
[]« 2 receptus » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 043a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/RECEPTUS2
2. RECEPTUS, Obligatio vassalli, qua tenetur dominum suum in suo castro recipere, si eo egeat ad bella vel negotia sua. Fulbertus Carnot. Epist. 6 :
Hoc a vobis exigo : securitatem de mea vita et membris, et terra, quam habes,....... de auxilio vestro contra omnes homines, salva fidelitate Roberti : de Receptu Vindocini Castri ad meum usum et meorum fidelium, qui vobis assecurabunt illud.
Vide Feudum receptabile, et Redditio, et supra, Receptum 1.