« »
 
[]« 2 recinctus » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 045b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/RECINCTUS2
2. RECINCTUS, Ambitus, circuitus, Italis Recinto. Breviarium Historiæ Pisanæ apud Murator. tom. 6. col. 184 :
Tertia autem die, quæ fuit quarto Cal. Novembris (ann. 1171.) ad castrum de Motrone iverunt cum manganis, gattis, castellis ligneis et petreriis ; et illud in Recinctu obsederunt, et per dies quatuor cum prædictis et aliis machinis viriliter oppugnaverunt.