« Recipice » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 045c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/RECIPICE
RECIPICE, vel, ut vulgo loquimur, Recepissé, Schedula, qua quis agnoscit se aliquid
ab alio recepisse. Statuta Collegii Sagiensis ann. 1427. apud Lobinell. tom. 5.
Hist. Paris. pag. 698. col. 2. ubi de officio Principalis :
Similiter de vino in fine cujuslibet vasis computabit cum famulo et cum sociis ; et a quolibet sociorum Recipice quod exposuerit plus quam solverit, vel reddet etiam si debeat.