« 2 reconsignare » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 053c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/RECONSIGNARE2
2. RECONSIGNARE, Reponere, vel Deponere, ut nostris Consigner. Charta ann. 1114.
apud Stephanotium tom. 1. Antiq. Benedict. in Vasconia MSS. pag. 702 :
Quæ enim usibus servorum Dei, ut orationibus vacent, visibiliter dispensantur, illuc ubi est desiderium piorum, invisibiliter Reconsignata reservantur.Martyrologium Centulense laudatum tom. 1. SS. Aprilis pag. 25 :
S. Walaricus, mense Junio, die secunda, suo loco Reconsignatus,id est, Repositus, restitutus. Eadem notione Narratio dedicationis Ecclesiæ Stabulensis apud Marten. tom. 2. Ampl. Collect. col. 61 :
Corpora B. Patroni nostri Remacli, necnon Justi Martyris, et plurimæ reliquiæ pretiosæ cum aqua exorcisata exterius in circuitu ejus lustrando vehuntur, gyroque peracto, cum maximo cleri plebisque tripudio, laudes celebres in sublime exaltando, ad eumdem aditum Reconsignantur.